Hoe het begon

Het idee voor Maestros werd geboren tijdens de pandemie, toen de wereld vertraagde en sopraan Elise Caluwaerts onverwacht terugkeerde naar België. Ver weg van internationale concertzalen ontstond ruimte om met nieuwe ogen te kijken: naar haar stad, naar het systeem, naar de mensen die er wonen.

Wat Elise ontdekte, raakte haar diep: één op vier jongeren in Antwerpen verlaat vroegtijdig de school, terwijl onderwijs hier bijna gratis is. Een cijfer dat haar niet losliet. De kost? Gemiddeld 800.000 euro per jongere aan de samenleving op 20 jaar tijd. En dan hebben we het nog niet over het grote verlies aan menselijk potentieel.

Elise wist ook als geen ander wat wél hoop kon geven: muziek. Hoe het haar eigen leven vormgaf. Hoe ze, dankzij mensen die in haar geloofden, de wereld rond kon reizen als soliste. En hoe muziek in andere steden – van New York tot Londen – werd ingezet om jongeren te verbinden, te laten groeien, te laten geloven in zichzelf.

Met dat inzicht richtte ze Maestros op. Geen naschools project waarvoor je vervoer moet regelen. Geen tijdelijke workshop. Maar muziek op het moment dat het telt: midden op de dag, midden in de school, midden in het leven.

De kracht van muziek

Waarom Storytelling door Songwriting?

Verhalen delen over migratie, cultuur, verlies, hoop of identiteit, leren mensen elkaar beter begrijpen. Het veroorzaakt empathie en verbinding tussen de verteller / uitvoerder en het publiek. Storytelling laat de rijkdom en diversiteit van individuele ervaringen zien, helpt bij traumaverwerking, geeft zelfbeschikking en het gevoel dat je ergens thuishoort.